Een relatief klein experiment om zeegras terug te brengen in het Waddengebied is uit de hand gelopen. Wetenschappers hebben zeegraszaad in de bodem gespoten bij het onbewoonde eiland Griend, waar de veerboot naar Terschelling omheen vaart. De vrijwel uit de Wadden verdwenen plant blijkt zich nu te hebben verspreid over een gebied van 170 hectare.
Het gaat in totaal om 100.000 zeegrasplantjes, vertelt wetenschapper Laura Govers van de Rijksuniversiteit Groningen. Daarmee is het veld nu het grootste zeegrasgebied in de Nederlandse Waddenzee.
“Het veld breidt zich nu uit. Ook buiten onze proefplotjes”, stelt Govers. “Dat is een fantastische ontwikkeling. We willen nu kijken of het zichzelf nu ook in stand kan houden zonder dat we extra inzaaien.”
Een goede verklaring voor het enorme succes hebben de initiatiefnemers niet, maar ze zijn er wel blij mee. Zeegras vergroot de biodiversiteit in het water en trekt onder meer alikruikjes, vlokreeftjes en garnaaltjes aan. Bovendien voorkomt zeegras ervoor dat zand van eilanden als Griend afslaat, doordat de planten de golven dempen.
Lees het volledige artikel op nu.nl
