In Nederland komen zeehonden het meest voor in de Waddenzee, en in de Ooster- en Westerschelde.
De zeehond was bijna uitgestorven in ons land in de jaren zeventig. Met name door de jacht, vervuiling en mensen die de dieren verstoorden.
Maar toen werden deze knuffelbare dieren beschermd en ging het langzaam beter met ze.
Ze hebben korte stugge haren en houden met een dikke speklaag hun lichaamswarmte vast. Jonge zeehonden die hun moeder kwijt zijn noemen we ook wel huilers.
Een zeehond kan onder water slapen en houdt dan tot 20 minuten lang de adem in. Ook wanneer het dier op het droge slaapt zal hij tijdens de slaap niet ademen.
Lees alle details over de zeehond op wikipedia.org
