De luiaard hangt meestal stil. Of hij beweegt heel traag in de boomtoppen van het Zuid-Amerikaanse regenwoud. Zo is hij vrijwel onzichtbaar voor roofdieren. De groene algen die op zijn vacht groeien helpen daar ook bij.
De luiaard leeft van bladeren. Bladeren zijn niet erg voedzaam, maar door zijn trage manier van leven heeft de luiaard niet veel energie nodig. De dieren leven vooral ‘s nachts.
De dieren worden ongeveer 50 centimeter groot. Hun vacht is grijsbruin maar met groene vlekken. Dat komt omdat er algen in zijn vacht groeien. De luiaard laat dit gebeuren zodat hij goed gecamoufleerd is tussen de bladeren.
Zijn gezicht is lichter van kleur met op het voorhoofd een bruine band. Het lijkt alsof hij rond de ogen een masker draagt.
Met hun klauwen kunnen ze zichzelf eenvoudig dragen. Ze kunnen ook goed zwemmen, maar op de grond in het regenwoud zijn ze hulpeloos. Ze slepen zich dan voort, want ze kunnen niet lopen.
Eigenlijk komen ze alleen maar uit de boomtop naar beneden om hun behoeften te doen. Dat gebeurt eens per week op een plek waar ook andere luiaards dat doen. Zo ontmoeten ze elkaar toch nog af en toe.
